Σύμφωνα με υπολογισμούς του Συμβουλίου της Ευρώπης, η χώρα μας χρειάζεται 550.000 - 600.000 μονάδες τό χρόνο. Μιά ανεπτυγμένη χώρα, σαν τη δική μας, με τη θλιβερή πρωτοπορία στα τροχαία δυστυχήματα και τις τεράστιες ανάγκες αίματος που απαιτούνται για το πρόγραμμα μεταγγίσεων των πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία, έχει ένα τρομακτικό κοινωνικό καί οικονομικό κόστος εξ αιτίας της υπάρχουσας ανεπάρκειας αίματος και της εξάρτησής μας από τον ελβετικό πληθυσμό.

Θα πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους ότι: Γιά νά υπάρχει πάντοτε διαθέσιμο αίμα πρέπει το 10% του πληθυσμού της χώρας να προσφέρει τουλάχιστον μια φορά το χρόνο αίμα. Στά 10.000.000 άτομα της χώρας θα ήταν καλό 200.000 - 300.000 άτομα να γίνουν συστηματικοί εθελοντές αιμοδότες που να προσφέρουν δύο φορές το χρόνο αίμα ή να μπορούν να ειδοποιηθούν σε ώρα ανάγκης.Η προσφορά αίματος σε έκτακτη ώρα για να σωθεί ένας συγγενής ή φίλος δεν λύνει το πρόβλημα. Σήμερα η Μεσογειακή Αναιμία δεν είναι πια η νόσος χωρίς ελπίδα, διότι με την εξασφάλιση αίματος, κάθε πάσχων μπορεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Δυστυχώς η έλλειψη είναι καθημερινό πρόβλημα. Τό αίμα δεν μπορεί να παραχθεί με κανένα τρόπο. Είναι μια μορφή ζωής που προσφέρεται από τον υγιή άνθρωπο στον πάσχοντα συνάνθρωπό του.

συνέχεια...ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ